به گزارش خبرنگار اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»، اوایل آذر ماه سال گذشته بود که توافقی با ایران و کشورهای گروه 1+5 مبنی بر بازگشت 4.2 میلیارد دلار از 100 میلیارد دلار پولهای نفتی ایران که به دلیل تحریمهای بانکی بلوکه شده و به کشورمان بازنگشته بود، انجام شد و قرار بر این شد تا اجرای این توافقنامه طی یک دستورالعمل اجرایی از 30 دی ماه همان سال (20 ژانویه) و به صورت دوطرفه انجام پذیرد.
بر اساس مفاد موجود در چارچوب دستورالعمل اجرایی این توافقنامه، مقرر شد این 4.2 میلیارد دلار طی شش قسط 550 میلیون دلاری و دو قسط 450 میلیون دلاری به ایران تحویل داده شود. همچنین بنا بود، از این طریق، یک میلیارد و 550 میلیون دلار تا 15 اسفند 92 (دو قسط 550 میلیون دلاری و یک قسط 450 میلیون دلاری) به حساب ایران واریز شود.
بنابر این توافق قرار بود اقساط در زمان بندی اول فوریه (مبلغ 550 میلیون دلار)، اول مارس (450 میلیون دلار)، هفتم مارس (550 میلیون دلار)، دهم آوریل (550 میلیون دلار )، پانزدهم آوریل (450 میلیون دلار)، چهاردهم می (550 میلیون دلار)، هفدهم ژوئن ( 550 میلیون دلار) و بیستم جولای (550میلیون دلار) آزاد شود و در اختیار کشورمان قرار گیرد.
در ابتدای امر تصور همگان بر این بود که این پولها از طریق بانکهای ایرانی که در لیست تحریم قرار ندارند، وارد کشور خواهد شد. بنابر هماهنگیهای به عمل آمده با بانک مرکزی، بانکهای غیرتحریمی اعم از دولتی و غیردولتی که حسابهای معتبر نزد بانکهای خارجی دارند، خواهند توانست تعاملات بینالمللی بانکی و پولی داشته باشند و هیج ممنوعیت و محدودیتی نیز در چارچوب برنامه اقدام مشترک نخواهند داشت.
اما این اتفاق نیفتاد و واقعیت این است که توجیه مسئولان و خبررسانی آنها از واریز این پولهای بلوکه شده به حساب ایران، پولهایی است که همچنان از دسترس خارج است و تنها به شکل اسمی در اختیار ایران قرار دارد.
ولی نمیدونم چطور هنوز همه چیز گرون هست و همینجور داره گرونترم میشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟